جمهوری دموکراتیک سوسیالیستی سریلانکا جزیره‌ای است واقع در جنوب آسیا، اقیانوس هند و جنوب کشور هند.
نام قدیمی آن سیلان (به فارسی قدیم سَراَندیب یا سراندیب) بود. پایتخت سیاسی آن سری جایاواردنپورا کوته و پایتخت تجاری‌اش شهرکلمبو است. پیش از سال ۱۹۷۲ به این کشور سیلان می‌گفتند. سریلانکا از مستعمرات بریتانیا بود. استعمار انگلیس از قرن ۱۹ و بعد از احاطهٔ این کشور به هند شروع شده و تا زمان استقلال (روز ۴ فوریهٔ ۱۹۴۸) ادامه داشت.
جمعیت این کشور ۲۰ میلیون و دویست هزار نفر است. زبان‌های رسمی آن سینهالی و تامیل و واحد رایج پول آن روپیه سریلانکا است. ۷۵ درصد از مردم این کشور از قوم سینهالی هستند که قومی است آریایی که از شمال هند به سریلانکا آمده‌است. ۱۱ درصد از مردم سریلانکا نیز از تبار تامیل هستند که قومی است دراویدی. ۷۰ درصد از مردم سریلانکا بودایی، ۱۳ درصد هندو و ۱۰ درصد مسلمان هستند.
از فراورده‌های مهم سریلانکا می‌توان به چای، کینین، قهوه، کائوچو، و نارگیل اشاره کرد. سریلانکا در منطقه جنوب آسیا از نظر درآمد سرانه در وضعیت خوبی قرار دارد.
ببرهای تامیل دولت مرکزی سریلانکا را، که از زمان استقلال این کشور در سال ۱۹۴۸ در اختیار اکثریت سینهالی بوده، متهم می‌کردند که نسبت به مناطق تامیل نشین توجهی نشان نمی‌داده و نسبت به این قوم تبعیض قائل می‌شده‌است. از سال ۱۹۸۳ که شورشیان ببرهای تامیل برای استقلال بخش‌های شمال و شرق سریلانکا وارد جنگی ۲۵ساله با دولت مرکزی شدند، بیش از ۷۰ هزار نفر در ناآرامی‌های این کشور جان خود را از دست دادند. تامیل‌ها خواستار ایجاد یک کشور مستقل در مناطق شمالی و شرقی جزیره سریلانکا هستند.
کهن‌ترین یافته‌های انسانی در جزیره سریلانکا مربوط به ۳۴ هزار سال پیش و از بقایای انسانی است معروف به انسان بالانگودا. ساکنان باستانی سریلانکا معروف به ودداها از تبار تامیل و زیرمجموعه نژاد تیره‌پوست دراویدی بودند که در گذشته‌ای دور از هند جنوبی به شمال سریلانکا آمده بودند. در سال ۵۴۳ پیش از میلاد اما، سینهالی‌ها که از طوایف آریایی هند بودند به رهبری شاهزاده ویجایه از محلی در هند به نام سینهاپورامهاجرت را آغاز کرده و به سریلانکا آمدند.
سینهالی‌های آریایی بومیان این جزیره را مغلوب کرده و آن‌ها ره به جنوب رانده و خود حکومت جدیدی در شمال بنیاد کردند. از آن زمان هشت سده کشمکش میان این دو تیره آغاز شد که تا چند وقت پیش ادامه داشت.امروزه سینهالی‌ها با بیش از ۱۵ میلیون نفر جمعیت، ۷۵ درصد از مردم سریلانکا را تشکیل می‌دهند.
در سده‌های دوازدهم و سیزدهم میلادی، بازرگانان مسلمان بیش از پیش به بازرگانی در این جزیره پرداختند و تا اوایل قرن شانزدهم دادوستد منطقه را در دست داشتند تا این که در سال ۱۵۰۵ میلادی پرتغالی‌ها نواحی ساحلی سریلانکا را فتح کردند و خود کنترل اوضاع را در دست گرفتند. در سال ۱۶۵۸ میلادی هلندی‌ها جای پرتغالی‌ها را گرفتند و در سال ۱۷۹۵ انگلستان متصرفات هلند را اشغال و در سال ۱۷۹۸ آن را به مستعمره رسمی خویش تبدیل کرد. در سالهای جنگ جهانی اول نهضت استقلال‌طلبی در سیلان به وجود آمد آزادی‌های ظاهری انگلیس نتوانست این نهضت را راضی کند و سرانجام در چهارم فوریه ۱۹۴۸ سیلان به استقلال کامل دست یافت.